de misbaksels

Koken is leuk, maar eten nog veel leuker. Wij houden best van koken, maar het moet niet te ingewikkeld worden. Daarom vind je bij ons makkelijk uitvoerbare recepten, die wij voor je bedacht of getest hebben. En vergeet niet: een baksel mag een misbaksel worden, als het maar lekker is.

wie zijn de misbaksels?

Drie best wel leuke meisjes die collega’s iedere dag jaloers maken met een meegebrachte, zelfgemaakte lunch, een zelfbedacht dieet, zelfgebakken verjaardagstaart of foto’s van de lekkerste pizza’s die dus allang achter de kiezen zijn. Nee, het leven naast een misbaksel is geen krentenbol. Maar wij zijn de beroerdsten niet en delen graag met jou onze bedenksels. Waarom? Daar hebben we allemaal zo onze redenen voor.

marjolijn

Nieuwe recepten uitproberen vond Marjolijn altijd al leuk, maar er zelf dingen in elkaar flansen is nog veel leuker. Ondanks dat ze doordeweeks ook best een luie kok kan zijn is ze zeker niet bang om zich af en toe goed uit te sloven. Probeert graag nieuwe dingen uit, variërend van echte caloriebommetjes tot recepten die helemaal voedselzandloperproof zijn. Lekkere havermoutontbijtjes, zelfgemaakte pasta, pizza uit de kamado, daar wordt ze blij van. Naar Marjolijns blogs

wendy

Volgens het boekje koken is niet Wendy’s ding. Ze experimenteert er liever zelf op los. Van ‘wat heb ik nog in mijn koelkast liggen’ tot ‘hoe zou deze combinatie van ingrediënten smaken’, dat is hoe haar ideeën ontstaan. Sinds ze geen student meer is, zijn pakjes en zakjes not done. Zelf maken is veel leuker. Je kunt haar het beste omschrijven als een chaotische maar creatieve thuiskok: een beetje van dit en een beetje van dat. En dat zorgt voor aangename verrassingen of complete misbaksels. Maar hè, wie niet waagt, wie niet wint. Naar Wendy’s blogs

yoni

Als Yoni niet had hoeven koken had ze het nooit gedaan. De potjes pastasaus waren tijdens haar studententijd niet aan te slepen. Totdat ze vaak buikpijn kreeg. Wat bleek? Ze kan niet tegen het velletje van de paprika. En laat dat nou net in álle kant-en-klare sauzen, kruidenmixen en dipsels zitten. Dus moest ze wel leren koken. Met horten en stoten kreeg ze simpele pasta’s onder de knie, maakte ze makkelijke soepen en experimenteerde ze met toetjes. Inmiddels maakt ze het liefst haar eigen pasta- en pizzadeeg, maakt ze lastige cheesecakes en laagjestaarten, en heeft ze ook veel Aziatische smaken in haar repertoire. Haar motto: als er geen peper in zit lust ze het niet. Oké, dat is misschien wat overdreven, maar ze is een pittige tante die houdt van een experimentje hier en daar. Met de nodige misbaksels uiteraard. Nog steeds keeps ze het graag simple, maar mag ze zich graag uitsloven voor een mooie foto. En nog steeds is ze 100% anti-paprika. Naar Yoni’s blogs